French

Detailed Translations for reproche from French to Dutch

reproche:

reproche [le ~] noun

  1. le reproche
    het verwijt; kwalijk nemen
  2. le reproche
    het verwijten
  3. le reproche (réprimande; blâme; vitupération; réprobation; remontrances)
    de reprimande; het standje; de berisping; het verwijt; de terechtwijzing; de lering; gisping

Translation Matrix for reproche:

NounRelated TranslationsOther Translations
berisping blâme; remontrances; reproche; réprimande; réprobation; vitupération réprimande
gisping blâme; remontrances; reproche; réprimande; réprobation; vitupération
kwalijk nemen reproche
lering blâme; remontrances; reproche; réprimande; réprobation; vitupération classe; conférence; cours; doctrine religieuse; dogme; enseignement; exposé; instruction; interprétation; lecture; leçon; séance
reprimande blâme; remontrances; reproche; réprimande; réprobation; vitupération réprimande
standje blâme; remontrances; reproche; réprimande; réprobation; vitupération attitude; posture; réprimande; tenue
terechtwijzing blâme; remontrances; reproche; réprimande; réprobation; vitupération réprimande
verwijt blâme; remontrances; reproche; réprimande; réprobation; vitupération
verwijten reproche
VerbRelated TranslationsOther Translations
kwalijk nemen avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; avoir à redire; blâmer; compromettre; condamner; critiquer; discréditer; déshonorer; en vouloir à quelqu'un; enlever; garder rancune; gronder; jeter quelque chose aux pieds de; prendre; reprocher; retirer; réprimander; réprouver; éprouver du ressentiment
verwijten avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; blâmer; condamner; critiquer; déshonorer; jeter quelque chose aux pieds de; reprocher; réprimander; vitupérer

Synonyms for "reproche":


Wiktionary Translations for reproche:

reproche
noun
  1. action de reprocher.

Cross Translation:
FromToVia
reproche verwijt VorwurfÄußerung, die jemanden beschuldigt oder jemandem Vorhaltungen macht
reproche verwijt; berisping rebuke — harsh criticism

reproche form of reprocher:

reprocher verb (reproche, reproches, reprochons, reprochez, )

  1. reprocher (condamner; blâmer; réprimander; )
    beschuldigen; verwijten; aanrekenen; voorhouden; blameren; voor de voeten gooien; berispen; aanwrijven; laken; nadragen; gispen
    • beschuldigen verb (beschuldig, beschuldigt, beschuldigde, beschuldigden, beschuldigd)
    • verwijten verb (verwijt, verweet, verweten, verweten)
    • aanrekenen verb (reken aan, rekent aan, rekende aan, rekenden aan, aangerekend)
    • voorhouden verb (houd voor, houdt voor, hield voor, hielden voor, voorgehouden)
    • blameren verb (blameer, blameert, blameerde, blameerden, geblameerd)
    • berispen verb (berisp, berispt, berispte, berispten, berispt)
    • aanwrijven verb
    • laken verb (laak, laakt, laakte, laakten, gelaakt)
    • nadragen verb (draag na, draagt na, droeg na, droegen na, nagedragen)
    • gispen verb (gisp, gispt, gispte, gispten, gegispt)
  2. reprocher (imputer qc à qn)
    aanrekenen
    • aanrekenen verb (reken aan, rekent aan, rekende aan, rekenden aan, aangerekend)
  3. reprocher (en vouloir à quelqu'un; blâmer; critiquer; réprouver; avoir à redire)
    aanrekenen; kwalijk nemen; iemand iets verwijten; aanwrijven
  4. reprocher (en vouloir à quelqu'un; blâmer; avoir de la rancune; )
    beschuldigen; iemand iets verwijten; blameren; kwalijk nemen; nadragen; voor de voeten gooien; iemand iets aanrekenen; laken; aanwrijven

Conjugations for reprocher:

Présent
  1. reproche
  2. reproches
  3. reproche
  4. reprochons
  5. reprochez
  6. reprochent
imparfait
  1. reprochais
  2. reprochais
  3. reprochait
  4. reprochions
  5. reprochiez
  6. reprochaient
passé simple
  1. reprochai
  2. reprochas
  3. reprocha
  4. reprochâmes
  5. reprochâtes
  6. reprochèrent
futur simple
  1. reprocherai
  2. reprocheras
  3. reprochera
  4. reprocherons
  5. reprocherez
  6. reprocheront
subjonctif présent
  1. que je reproche
  2. que tu reproches
  3. qu'il reproche
  4. que nous reprochions
  5. que vous reprochiez
  6. qu'ils reprochent
conditionnel présent
  1. reprocherais
  2. reprocherais
  3. reprocherait
  4. reprocherions
  5. reprocheriez
  6. reprocheraient
passé composé
  1. ai reproché
  2. as reproché
  3. a reproché
  4. avons reproché
  5. avez reproché
  6. ont reproché
divers
  1. reproche!
  2. reprochez!
  3. reprochons!
  4. reproché
  5. reprochant
1. je, 2. tu, 3. il/elle/on, 4. nous, 5. vous, 6. ils/elles

Translation Matrix for reprocher:

NounRelated TranslationsOther Translations
beschuldigen accusation
kwalijk nemen reproche
laken drap; drap de lit; lin; linge; tapis de table; toile
verwijten reproche
VerbRelated TranslationsOther Translations
aanrekenen avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; avoir à redire; blâmer; condamner; critiquer; déshonorer; en vouloir à quelqu'un; imputer qc à qn; jeter quelque chose aux pieds de; reprocher; réprimander; réprouver; vitupérer
aanwrijven avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; avoir à redire; blâmer; compromettre; condamner; critiquer; discréditer; déshonorer; en vouloir à quelqu'un; enlever; garder rancune; gronder; jeter quelque chose aux pieds de; prendre; reprocher; retirer; réprimander; réprouver; vitupérer; éprouver du ressentiment
berispen avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; blâmer; condamner; critiquer; déshonorer; jeter quelque chose aux pieds de; reprocher; réprimander; vitupérer admonester; blâmer; gronder; reprendre; réprimander
beschuldigen avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; avoir à redire; blâmer; compromettre; condamner; critiquer; discréditer; déshonorer; en vouloir à quelqu'un; enlever; garder rancune; gronder; jeter quelque chose aux pieds de; prendre; reprocher; retirer; réprimander; réprouver; vitupérer; éprouver du ressentiment accuser; charger; dénoncer; imputer; incriminer; inculper; soupçonner; suspecter
blameren avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; avoir à redire; blâmer; compromettre; condamner; critiquer; discréditer; déshonorer; en vouloir à quelqu'un; enlever; garder rancune; gronder; jeter quelque chose aux pieds de; prendre; reprocher; retirer; réprimander; réprouver; vitupérer; éprouver du ressentiment compromettre; discréditer; déshonorer
gispen avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; blâmer; condamner; critiquer; déshonorer; jeter quelque chose aux pieds de; reprocher; réprimander; vitupérer
iemand iets aanrekenen avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; avoir à redire; blâmer; compromettre; condamner; critiquer; discréditer; déshonorer; en vouloir à quelqu'un; enlever; garder rancune; gronder; jeter quelque chose aux pieds de; prendre; reprocher; retirer; réprimander; réprouver; éprouver du ressentiment
iemand iets verwijten avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; avoir à redire; blâmer; compromettre; condamner; critiquer; discréditer; déshonorer; en vouloir à quelqu'un; enlever; garder rancune; gronder; jeter quelque chose aux pieds de; prendre; reprocher; retirer; réprimander; réprouver; éprouver du ressentiment
kwalijk nemen avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; avoir à redire; blâmer; compromettre; condamner; critiquer; discréditer; déshonorer; en vouloir à quelqu'un; enlever; garder rancune; gronder; jeter quelque chose aux pieds de; prendre; reprocher; retirer; réprimander; réprouver; éprouver du ressentiment
laken avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; avoir à redire; blâmer; compromettre; condamner; critiquer; discréditer; déshonorer; en vouloir à quelqu'un; enlever; garder rancune; gronder; jeter quelque chose aux pieds de; prendre; reprocher; retirer; réprimander; réprouver; vitupérer; éprouver du ressentiment
nadragen avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; avoir à redire; blâmer; compromettre; condamner; critiquer; discréditer; déshonorer; en vouloir à quelqu'un; enlever; garder rancune; gronder; jeter quelque chose aux pieds de; prendre; reprocher; retirer; réprimander; réprouver; vitupérer; éprouver du ressentiment
verwijten avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; blâmer; condamner; critiquer; déshonorer; jeter quelque chose aux pieds de; reprocher; réprimander; vitupérer
voor de voeten gooien avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; avoir à redire; blâmer; compromettre; condamner; critiquer; discréditer; déshonorer; en vouloir à quelqu'un; enlever; garder rancune; gronder; jeter quelque chose aux pieds de; prendre; reprocher; retirer; réprimander; réprouver; vitupérer; éprouver du ressentiment
voorhouden avoir de la rancoeur; avoir de la rancune; blâmer; condamner; critiquer; déshonorer; jeter quelque chose aux pieds de; reprocher; réprimander; vitupérer

Synonyms for "reprocher":


Wiktionary Translations for reprocher:

reprocher
verb
  1. imputer la faute à quelqu’un, en l’blâmer, en lui faire des remontrances.

Cross Translation:
FromToVia
reprocher wijten; verwijten; beschuldigen blame — place blame upon
reprocher verwijten; berispen rebuke — to criticise harshly; to reprove

Related Translations for reproche