Home ->Dictionaries ->Swedish/Dutch ->Translate bevis

Translate bevis from Swedish to Dutch

Summary

Swedish to Dutch: more detail...

bevis:
- bewijs; bewijsstuk; beweringsgrond; bewijsmateriaal; teken; blijk; bewijsmiddel
Wiktionary:
- bevis → bewijs, teken, adstructie, blijk, merkteken, wenk, attest, certificaat, getuigenis, getuigschrift, testimonium, verklaring, getuigenverklaring

Swedish

Detailed Translations for bevis from Swedish to Dutch

bevis:

bevis [-ett] noun

bevis (bevismaterial; belägg)
het bewijs; het bewijsstuk
- bewijs [het ~] noun
- bewijsstuk [het ~] noun
bevis
het bewijs; beweringsgrond
- bewijs [het ~] noun
- beweringsgrond [znw.] noun
bevis
het bewijsmateriaal
- bewijsmateriaal [het ~] noun
bevis
het bewijs; het teken; het blijk
- bewijs [het ~] noun
- teken [het ~] noun
- blijk [het ~] noun
bevis
het bewijs
- bewijs [het ~] noun
bevis (bevismedel)
het bewijsmiddel
- bewijsmiddel [het ~] noun

Translation Matrix for bevis:

Noun	Related Translations	Other Translations
beweringsgrond	bevis
bewijs	belägg; bevis; bevismaterial	certifikat
bewijsmateriaal	bevis
bewijsmiddel	bevis; bevismedel
bewijsstuk	belägg; bevis; bevismaterial	bevismaterial; äkthetsbevis
blijk	bevis
teken	bevis	emblem; indikation; signal; symptom; tecken
Not Specified	Related Translations	Other Translations
teken		tecken

Synonyms for "bevis":

certifikat; intyg; belägg; evidens

Wiktionary Translations for bevis:

Cross Translation:

From	To	Via
• bevis	→ bewijs	↔ Beweis — Logik: eine nach festgelegten Regeln durchgeführte Ableitung
• bevis	→ bewijs	↔ Beweis — Jura, Mathematik: die Darlegung der Richtigkeit oder der Unrichtigkeit einer Aussage oder eines Urteils mittels empirischer oder logischer Methoden
• bevis	→ bewijs	↔ proof — any effort, process, or operation designed to establish or discover a fact or truth
• bevis	→ teken	↔ token — something serving as an expression of something else
• bevis	→ adstructie; bewijs; teken	↔ preuve — Traductions à trier suivant le sens
• bevis	→ bewijs; blijk; teken; merkteken; wenk; adstructie; attest; certificaat; getuigenis; getuigschrift; testimonium; verklaring; getuigenverklaring	↔ témoignage — action de témoigner ; rapport d’un ou de plusieurs témoins sur un fait, soit de vive voix, soit par écrit.