Summary
German to Dutch:   more detail...
  1. veranlagt sein:
  2. sein:
  3. Wiktionary:


German

Detailed Translations for ist from German to Dutch

veranlagt sein:

veranlagt sein verb (bin, bist, ist, war, ward, veranlagt gewesen)

  1. veranlagt sein
    aanleg hebben
    • aanleg hebben verb (heb aanleg, hebt aanleg, heeft aanleg, had aanleg, hadden aanleg, aanleg gehad)

Conjugations for veranlagt sein:

Präsens
  1. bin
  2. bist
  3. ist
  4. sind
  5. seid
  6. sind
Imperfekt
  1. war
  2. warst
  3. war
  4. waren
  5. ward
  6. waren
Perfekt
  1. bin veranlagt gewesen
  2. bist veranlagt gewesen
  3. ist veranlagt gewesen
  4. sind veranlagt gewesen
  5. seid veranlagt gewesen
  6. sind veranlagt gewesen
1. Konjunktiv [1]
  1. seie veranlagt
  2. seiest veranlagt
  3. seie veranlagt
  4. seien veranlagt
  5. seiet veranlagt
  6. seien veranlagt
2. Konjunktiv
  1. säre veranlagt
  2. wärest veranlagt
  3. wäre veranlagt
  4. wären veranlagt
  5. wäret veranlagt
  6. wären veranlagt
Futur 1
  1. werde veranlagt sein
  2. wirst veranlagt sein
  3. wird veranlagt sein
  4. werden veranlagt sein
  5. werdet veranlagt sein
  6. werden veranlagt sein
1. Konjunktiv [2]
  1. würde veranlagt sein
  2. würdest veranlagt sein
  3. würde veranlagt sein
  4. würden veranlagt sein
  5. würdet veranlagt sein
  6. würden veranlagt sein
Diverses
  1. sei veranlagt!
  2. seid veranlagt!
  3. seien Sie veranlagt!
  4. veranlagt gewesen
  5. veranlagt wesend
1. ich, 2. du, 3. er/sie/es, 4. wir, 5. ihr, 6. sie/Sie

Translation Matrix for veranlagt sein:

VerbRelated TranslationsOther Translations
aanleg hebben veranlagt sein

sein:

sein verb (bin, bist, ist, war, wart, gewesen)

  1. sein (gehören; hingehören)
    zijn van; behoren bij; behoren tot; toebehoren aan
    • zijn van verb
    • behoren bij verb (behoor bij, behoort bij, behoorde bij, behoorden bij, behoord bij)
    • behoren tot verb (behoor tot, behoort tot, behoorde tot, behoorden tot, behoord tot)
    • toebehoren aan verb (behoor toe aan, behoort toe aan, behoorde toe aan, behoorden toe aan, toebehoord aan)
  2. sein (ausschießen; sprießen; stammen; entkeimen)
    spruiten; uitschieten plantkunde; uitschieten
  3. sein
    zijn
    • zijn verb (ben, bent, is, was, waren, geweest)

Conjugations for sein:

Präsens
  1. bin
  2. bist
  3. ist
  4. sind
  5. seid
  6. sind
Imperfekt
  1. war
  2. warst
  3. war
  4. waren
  5. wart
  6. waren
Perfekt
  1. bin gewesen
  2. bist gewesen
  3. ist gewesen
  4. sind gewesen
  5. seid gewesen
  6. sind gewesen
1. Konjunktiv [1]
  1. seie
  2. seiest
  3. seie
  4. seien
  5. seiet
  6. seien
2. Konjunktiv
  1. wäre
  2. wärest
  3. wäre
  4. wären
  5. wäret
  6. wären
Futur 1
  1. werde sein
  2. wirst sein
  3. wird sein
  4. werden sein
  5. werdet sein
  6. werden sein
1. Konjunktiv [2]
  1. würde sein
  2. würdest sein
  3. würde sein
  4. würden sein
  5. würdet sein
  6. würden sein
Diverses
  1. sei!
  2. seid!
  3. seien Sie!
  4. gewesen
  5. seind
1. ich, 2. du, 3. er/sie/es, 4. wir, 5. ihr, 6. sie/Sie

Translation Matrix for sein:

NounRelated TranslationsOther Translations
spruiten Abstammen; Setzlinge; Sprößlinge; Stecklinge
zijn Dasein; Existenz; Fortbestehen; Leben; Lebenswandel; Sein
VerbRelated TranslationsOther Translations
behoren bij gehören; hingehören; sein
behoren tot gehören; hingehören; sein
spruiten ausschießen; entkeimen; sein; sprießen; stammen abstammen; entkeimen; hervorgehen; sprießen; stammen
toebehoren aan gehören; hingehören; sein
uitschieten ausschießen; entkeimen; sein; sprießen; stammen ausrutschen; fallen; glitschen; rutschen
uitschieten plantkunde ausschießen; entkeimen; sein; sprießen; stammen
zijn sein besteht; dasein; existieren; fortbestehen; leben; sich befinden
zijn van gehören; hingehören; sein
ModifierRelated TranslationsOther Translations
zijn seinem; seinen

Synonyms for "sein":


Wiktionary Translations for sein:

sein
  1. Kopula, die dem Subjekt ein logisches Prädikat zuordnet
  2. zusammen mit einer Ortsangabe: sich am genannten Ort befinden
  3. existieren
  4. eine Form des Possessivpronomens „sein, seine, sein“: drückt das Eigentum, den Besitz einer Person an einer Sache oder Person aus, beziehungsweise umgekehrt die Zugehörigkeit
sein
adverb
  1. vervangt *van het
verb
  1. bestaan
  2. zich bevinden.
  3. gelijk zijn aan.
  4. tot de groep behoren van
  5. de eigenschap hebben.
  6. zijn + voltooid deelwoord: hulpwerkwoord van de voltooide tijd van ergatieven
  7. zijn + voltooid deelwoord: hulpwerkwoord van de voltooide tijd van de lijdende vorm
pronoun
  1. derde persoon enkelvoud m/o

Cross Translation:
FromToVia
sein wezen; liggen; zitten; staan; zijn be — occupy a place
sein bestaan; zijn be — exist
sein zijn be — elliptical form of "be here", or similar
sein zijn be — used to indicate that the subject and object are the same
sein zijn be — used to indicate that the subject plays the role of the predicate nominative
sein zijn be — used to connect a noun to an adjective that describes it
sein zijn be — used to indicate that the subject has the qualities described by a noun or noun phrase
sein zijn be — (archaic) used to form the perfect aspect with certain intransitive verbs
sein zijn be — used to indicate weather, air quality, or the like
sein bakken cook — colloquial: be uncomfortably hot
sein hebben; zijn have — auxiliary used in forming the perfect and the past perfect tenses
sein zijn his — attributive: belonging to him
sein haar; zijn its — belonging to it
sein → [[ervan ... ervan]]; de zijne its — that which belongs to it
sein zijn ↔ one's — belonging to
sein zijn être — Verbe


Wiktionary Translations for ist:


Cross Translation:
FromToVia
ist is ↔ it's — it is

External Machine Translations:

Related Translations for ist