English

Detailed Translations for rebuke from English to Dutch

rebuke:

to rebuke verb (rebukes, rebuked, rebuking)

  1. to rebuke (reprimand; blame)
    aanmerken
    • aanmerken verb (merk aan, merkt aan, merkte aan, merkten aan, aangemerkt)
  2. to rebuke (discredit; accuse; blame; )
    beschuldigen; verwijten; aanrekenen; voorhouden; blameren; voor de voeten gooien; berispen; aanwrijven; laken; nadragen; gispen
    • beschuldigen verb (beschuldig, beschuldigt, beschuldigde, beschuldigden, beschuldigd)
    • verwijten verb (verwijt, verweet, verweten, verweten)
    • aanrekenen verb (reken aan, rekent aan, rekende aan, rekenden aan, aangerekend)
    • voorhouden verb (houd voor, houdt voor, hield voor, hielden voor, voorgehouden)
    • blameren verb (blameer, blameert, blameerde, blameerden, geblameerd)
    • berispen verb (berisp, berispt, berispte, berispten, berispt)
    • aanwrijven verb
    • laken verb (laak, laakt, laakte, laakten, gelaakt)
    • nadragen verb (draag na, draagt na, droeg na, droegen na, nagedragen)
    • gispen verb (gisp, gispt, gispte, gispten, gegispt)
  3. to rebuke (punish; penalize; inflict disciplinary punishment; reprimand; penalise)
    straffen; bestraffen; sancties treffen
  4. to rebuke (reprimand; reprove; chide)
    berispen; terechtwijzen; vermanen
    • berispen verb (berisp, berispt, berispte, berispten, berispt)
    • terechtwijzen verb (wijs terecht, wijst terecht, wees terecht, wezen terecht, terechtgewezen)
    • vermanen verb (vermaan, vermaant, vermaande, vermaanden, vermaand)
  5. to rebuke (admonish; warn; reprimand; )
    waarschuwen; berispen; manen; vermanen; terechtwijzen
    • waarschuwen verb (waarschuw, waarschuwt, waarschuwde, waarschuwden, gewaarschuwd)
    • berispen verb (berisp, berispt, berispte, berispten, berispt)
    • manen verb (maan, maant, maande, maanden, gemaand)
    • vermanen verb (vermaan, vermaant, vermaande, vermaanden, vermaand)
    • terechtwijzen verb (wijs terecht, wijst terecht, wees terecht, wezen terecht, terechtgewezen)
  6. to rebuke (bear a grudge; blame; reprimand; )
    beschuldigen; iemand iets verwijten; blameren; kwalijk nemen; nadragen; voor de voeten gooien; iemand iets aanrekenen; laken; aanwrijven
  7. to rebuke (reproach; hold it against s.o.; blame; )
    aanrekenen; kwalijk nemen; iemand iets verwijten; aanwrijven

Conjugations for rebuke:

present
  1. rebuke
  2. rebuke
  3. rebukes
  4. rebuke
  5. rebuke
  6. rebuke
simple past
  1. rebuked
  2. rebuked
  3. rebuked
  4. rebuked
  5. rebuked
  6. rebuked
present perfect
  1. have rebuked
  2. have rebuked
  3. has rebuked
  4. have rebuked
  5. have rebuked
  6. have rebuked
past continuous
  1. was rebuking
  2. were rebuking
  3. was rebuking
  4. were rebuking
  5. were rebuking
  6. were rebuking
future
  1. shall rebuke
  2. will rebuke
  3. will rebuke
  4. shall rebuke
  5. will rebuke
  6. will rebuke
continuous present
  1. am rebuking
  2. are rebuking
  3. is rebuking
  4. are rebuking
  5. are rebuking
  6. are rebuking
subjunctive
  1. be rebuked
  2. be rebuked
  3. be rebuked
  4. be rebuked
  5. be rebuked
  6. be rebuked
diverse
  1. rebuke!
  2. let's rebuke!
  3. rebuked
  4. rebuking
1. I, 2. you, 3. he/she/it, 4. we, 5. you, 6. they

Translation Matrix for rebuke:

NounRelated TranslationsOther Translations
beschuldigen accusing
kwalijk nemen blame; reproach; reproof
laken cloth; linen; sheet; table-cloth; table-cover; woollen fabric
verwijten blaming
- reprehension; reprimand; reproof; reproval
VerbRelated TranslationsOther Translations
aanmerken blame; rebuke; reprimand
aanrekenen accuse; blame; discredit; hold against; hold it against s.o.; rebuke; remove; reprimand; reproach; resent count to
aanwrijven accuse; bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold against; hold it against s.o.; rancor; rancour; rebuke; remove; reprimand; reproach; resent
berispen accuse; admonish; blame; castigate; chide; decry; denounce; discredit; exhort; hold against; rebuke; reprimand; reproach; reprove; scarify; warn
beschuldigen accuse; bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold against; rancor; rancour; rebuke; reprimand; reproach accuse; charge; charge with; denounce; imputate; incriminate; insinuate
bestraffen inflict disciplinary punishment; penalise; penalize; punish; rebuke; reprimand
blameren accuse; bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold against; rancor; rancour; rebuke; reprimand; reproach bring shame on; disgrace
gispen accuse; blame; discredit; hold against; rebuke; reprimand; reproach
iemand iets aanrekenen bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; rancor; rancour; rebuke; reprimand; reproach
iemand iets verwijten bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold it against s.o.; rancor; rancour; rebuke; remove; reprimand; reproach; resent
kwalijk nemen bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold it against s.o.; rancor; rancour; rebuke; remove; reprimand; reproach; resent
laken accuse; bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold against; rancor; rancour; rebuke; reprimand; reproach
manen admonish; blame; castigate; decry; denounce; exhort; rebuke; reprimand; reprove; scarify; warn call upon; dun; exhort; remind forcefully; remind strongly; summon; urge
nadragen accuse; bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold against; rancor; rancour; rebuke; reprimand; reproach
sancties treffen inflict disciplinary punishment; penalise; penalize; punish; rebuke; reprimand
straffen inflict disciplinary punishment; penalise; penalize; punish; rebuke; reprimand castigate; chasten; chastise; punish
terechtwijzen admonish; blame; castigate; chide; decry; denounce; exhort; rebuke; reprimand; reprove; scarify; warn
vermanen admonish; blame; castigate; chide; decry; denounce; exhort; rebuke; reprimand; reprove; scarify; warn
verwijten accuse; blame; discredit; hold against; rebuke; reprimand; reproach
voor de voeten gooien accuse; bear a grudge; bear malice; blame; blame someone of; discredit; harbour a grudge; hold against; rancor; rancour; rebuke; reprimand; reproach
voorhouden accuse; blame; discredit; hold against; rebuke; reprimand; reproach
waarschuwen admonish; blame; castigate; decry; denounce; exhort; rebuke; reprimand; reprove; scarify; warn alert; inform; make known; notify; send word
- bawl out; berate; call down; call on the carpet; chide; dress down; jaw; lecture; rag; reprimand; reproof; scold; take to task; trounce
OtherRelated TranslationsOther Translations
- censure; flick on the nose; reprimand; reprove; snub

Related Words for "rebuke":

  • rebuking

Synonyms for "rebuke":


Related Definitions for "rebuke":

  1. an act or expression of criticism and censure1
    • he had to take the rebuke with a smile on his face1
  2. censure severely or angrily1

Wiktionary Translations for rebuke:

rebuke
noun
  1. harsh criticism
verb
  1. to criticise harshly; to reprove

Cross Translation:
FromToVia
rebuke beknorren; berispen; terechtwijzen; verwijten reprocherimputer la faute à quelqu’un, en l’blâmer, en lui faire des remontrances.
rebuke manen; aanmanen; aansporen; beknorren; berispen; terechtwijzen; verwijten réprimanderreprendre quelqu’un avec autorité, lui reprocher sa faute.