Dutch

Detailed Synonyms for klappen in Dutch

klappen:

klappen verb (klap, klapt, klapte, klapten, geklapt)

  1. klappen
    spreken; wauwelen; praten; babbelen; kwebbelen; kletsen; zwammen; kakelen; kwetteren; klappen; kwekken; snateren
    • spreken verb
    • wauwelen verb (wauwel, wauwelt, wauwelde, wauwelden, gewauweld)
    • praten verb (praat, praatte, praatten, gepraat)
    • babbelen verb (babbel, babbelt, babbelde, babbelden, gebabbeld)
    • kwebbelen verb (kwebbel, kwebbelt, kwebbelde, kwebbelden, gekwebbeld)
    • kletsen verb (klets, kletst, kletste, kletsten, gekletst)
    • zwammen verb (zwam, zwamt, zwamde, zwamden, gezwamd)
    • kakelen verb (kakel, kakelt, kakelde, kakelden, gekakeld)
    • kwetteren verb (kwetter, kwettert, kwetterde, kwetterden, gekwetterd)
    • klappen verb (klap, klapt, klapte, klapten, geklapt)
    • kwekken verb (kwek, kwekt, kwekte, kwekten, gekwekt)
    • snateren verb (snater, snatert, snaterde, snaterden, gesnaterd)
  2. klappen
    applaudisseren; klappen
    • applaudisseren verb (applaudisseer, applaudisseert, applaudisseerde, applaudisseerden, geapplaudisseerd)
    • klappen verb (klap, klapt, klapte, klapten, geklapt)
  3. klappen
    ontploffen; exploderen; springen; uit elkaar springen; uit elkaar spatten; klappen
    • ontploffen verb (ontplof, ontploft, ontplofte, ontploften, ontploft)
    • exploderen verb (explodeer, explodeert, explodeerde, explodeerden, geëxplodeerd)
    • springen verb (spring, springt, sprong, sprongen, gesprongen)
    • uit elkaar springen verb (spring uit elkaar, springt uit elkaar, sprong uit elkaar, sprongen uit elkaar, uit elkaar gesprongen)
    • uit elkaar spatten verb (spat uit elkaar, spatte uit elkaar, spatten uit elkaar, uit elkaar gespat)
    • klappen verb (klap, klapt, klapte, klapten, geklapt)

Conjugations for klappen:

o.t.t.
  1. klap
  2. klapt
  3. klapt
  4. klappen
  5. klappen
  6. klappen
o.v.t.
  1. klapte
  2. klapte
  3. klapte
  4. klapten
  5. klapten
  6. klapten
v.t.t.
  1. heb geklapt
  2. hebt geklapt
  3. heeft geklapt
  4. hebben geklapt
  5. hebben geklapt
  6. hebben geklapt
v.v.t.
  1. had geklapt
  2. had geklapt
  3. had geklapt
  4. hadden geklapt
  5. hadden geklapt
  6. hadden geklapt
o.t.t.t.
  1. zal klappen
  2. zult klappen
  3. zal klappen
  4. zullen klappen
  5. zullen klappen
  6. zullen klappen
o.v.t.t.
  1. zou klappen
  2. zou klappen
  3. zou klappen
  4. zouden klappen
  5. zouden klappen
  6. zouden klappen
diversen
  1. klap!
  2. klapt!
  3. geklapt
  4. klappend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

klappen [het ~] noun

  1. het klappen
    het applaus; applaudiseren; het handgeklap; het open doekje; het klappen; de ovatie

klappen [de ~] noun, plural

  1. de klappen
    de klappen; de knallen; de smakken
  2. de klappen
    de handtastelijkheden; de vuistslagen; de klappen; de opdonders

Related Words for "klappen":


klappen form of klap:

klap [de ~ (m)] noun

  1. de klap
    de klap; harde slag
  2. de klap
    de peut; de klap; de stoot; de opstopper
  3. de klap
    de klap; de roddels; de roddelpraat; de roddel; de praatjes; de achterklap; het geroddel; het geklets; geklep; de klets; het geklap
  4. de klap
    de klap; toegebrachte klap; de tik; de lel; de klop; de mep
  5. de klap
    jens; de klap; de tik; toegebrachte klap; de knal; de lel; de dreun; de mep
  6. de klap
    de dreun; de klap; de knal; de smak; de kwak
    • dreun [de ~ (m)] noun
    • klap [de ~ (m)] noun
    • knal [de ~ (m)] noun
    • smak [de ~ (m)] noun
    • kwak [de ~ (m)] noun
  7. de klap
    de opdonder; de muilpeer; de mep; de stoot; de klap; de hengst; de peut; de oplawaai; de opduvel; de lel
  8. de klap
    de praatje; stof tot gepraat; de klap; het gepraat
  9. de klap
    – keer dat iemand geslagen wordt 1
    het slag; de klap
    – keer dat iemand geslagen wordt 1
    • slag [het ~] noun
      • hij kreeg een slag in zijn gezicht1
    • klap [de ~ (m)] noun
      • hij gaf een klap in mijn gezicht1
  10. de klap
    – geluid van iets hards dat valt of botst 1
    de klap
    – geluid van iets hards dat valt of botst 1
    • klap [de ~ (m)] noun
      • met een harde klap reed de auto tegen de muur1
  11. de klap
    – groot verdriet 1
    het slag; de klap
    – groot verdriet 1
    • slag [het ~] noun
      • de dood van haar vader was een hele slag1
    • klap [de ~ (m)] noun
      • dat de zaak failliet ging was een hele klap voor hem1

Related Words for "klap":


Alternate Synonyms for "klap":


Related Definitions for "klap":

  1. keer dat iemand geslagen wordt1
    • hij gaf een klap in mijn gezicht1
  2. geluid van iets hards dat valt of botst1
    • met een harde klap reed de auto tegen de muur1
  3. groot verdriet1
    • dat de zaak failliet ging was een hele klap voor hem1

Related Synonyms for klappen